uszkodzenia stożka rotatorów
W skład stożka (pierścienia) rotatorów wchodzą ścięgna mięśni otaczających głowę kości ramiennej: podłopatkowego, nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego oraz obłego mniejszego. "Opłaszczają" one głowę kości ramiennej, stanowiąc swoisty "silnik" dla barku. Ich funkcją jest utrzymanie ruchomomości kończyny.
Długotrwały mechaniczny ucisk, urazy oraz proces starzenia powodują "przetarcie się" ścięgna, czyli zerwanie stożka rotatorów. Jeżeli jest to proces niedokonany, mówimy o częściowym, niepełnym uszkodzeniu ścięgna. Czasami przyczyną dolegliwości bólowych są zwapnienia ścięgien stożka rotatorów, których przyczyna nie jest dokładnie poznana. Ich leczenie jest zwykle nieco inne niż typowych uszkodzeń stożka.
Ryc. 1 Widok od strony bocznej stawu - ścięgna 4. mięśni opłaszczają głowę kości ramiennej przypominając stożek.
Objawami uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów są zwykle znacznie nasilone dolegliwości bólowe, często bóle nocne oraz ograniczenie funkcji barku. Leczenie jest zwykle operacyjne, choć w niektórych przypadkach należy próbować leczenia rehabilitacyjnego. Rehabilitacja polega na próbie wzmocnienia nieuszkodzonych mięśni barku, w celu zastąpienia funkcji uszkodzonego mięśnia. Operacja polega na przyszyciu uszkodzonego ścięgna do swojego przyczepu kostnego i wykonywana jest artroskopowo.
Ryc. 2. Artroskopowa rekonstrukcja stożka rotatorów (typu "double row") oraz obraz radiologiczny implantów osadzonych w głowie kości ramiennej.
