Informacje ogólne

Zdecydowana większość operacji barku wykonywana jest w trybie planowym. Z tego względu należy zrobić wszystko, by zminimalizować ryzyko związane z operacją i aby okres pooperacyjny był możliwie mało kłopotliwy.

Przed operacją

W celu ograniczenia ryzyka powikłań infekcyjnych, pacjent nie może mieć aktywnego procesu zapalnego w organizmie – najczęściej dotyczy to zębów, zatok, dróg moczowych, przewodu pokarmowego i skóry. Wszelkie infekcje są przeciwwskazaniem do planowanej operacji barku, z tego względu muszą być́ uprzednio wyleczone.

Po wstępnych ustaleniach dotyczących terminu operacji pacjent otrzyma od zespołu koordynującego leczenie operacyjne listę badań oraz konsultacji medycznych do wykonania przed operacją. Po przesłaniu badań zespół recepcyjny organizuje konsultację z anestezjologiem – kwalifikacja do znieczulenia jest bardzo istotna, oznacza bowiem, że anestezjolog nie widzi istotnego niebezpieczeństwa związanego z planowanym znieczuleniem i operacją. Bez kwalifikacji anestezjologa wykonanie operacji nie jest możliwe. Podczas konsultacji anestezjolog poinformuje chorego o sposobie postępowania w dniu operacji i w okresie pooperacyjnym.

Dodatkowo pacjent zwykle jest umówiony na spotkanie przedoperacyjne z fizjoterapeutą (tzw. prehabilitacja) w celu przedstawienia programu rehabilitacyjnego po operacji, a także w celu dobrania ortezy.

W dniu operacji

W dniu operacji nie należy brać rano kąpieli – po przyjściu do szpitala chory jest zobowiązany do kąpieli (prysznic) z wykorzystaniem mydła antybakteryjnego, które otrzyma w szpitalu. Również nie należy samodzielnie golić operowanej okolicy – w szpitalu chory otrzyma maszynkę i wykona strzyżenie już na miejscu bezpośrednio przed operacją – zmniejsza to ryzyko powstawania drobnych ran, które mogą być przyczyną infekcji w okresie pooperacyjnym.

Co zabrać do szpitala

• dowód tożsamości
• przybory toaletowe
• ręcznik
• kapcie
• ortezę
• leki przyjmowane na stałe – leki internistyczne przyjmowane codziennie należy przyjąć o zwykłej porze popijając tylko jednym łykiem czystej wody
• zalecane jest pozostawienie w domu wszelkich kosztowności
• z kończyny operowanej należy zdjąć zegarek, biżuterię (obrączki, pierścionki) oraz inne ozdoby

Okres pooperacyjny

W dniu wypisu ze szpitala konieczny jest transport do domu w towarzystwie osoby dorosłej

• w przypadku wystąpienia niepokojących objawów – masywny wyciek z rany, gorączka, narastający ból należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
• regularna i delikatna rehabilitacja jest bardzo istotnym elementem leczenia – powinna się odbywać powoli, przy zrozumieniu programu usprawniania przez pacjenta, zawsze do granicy bólu, przy pełnej współpracy lekarza, pacjenta i terapeuty,
• po operacjach rekonstrukcyjnych, w okresie unieruchomienia w ortezie (zwykle 6 tygodni) możliwe są tylko ruchy bierne operowanej kończyny. Wymaga to zapewnienia choremu pełnej opieki ze strony bliskich, co należy uwzględnić podczas planowania terminu operacji

Powrót do normalnej aktywności dnia codziennego jest stopniowy, zawsze zależny od decyzji lekarza. Zwykle czas ten wynosi ok. 3-6 miesięcy, choć w niektórych przypadkach nawet do roku.